الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی اشرشیاکلی های جدا شده از پنیرهای سنتی شهر ایلام

 مقدمه و هدف: در تهیه پنیر های سنتی به طور معمول شرایط بهداشتی و پاستوریزاسیون رعایت نمی شود و امکان آلودگی آن ها به انواع میکروارگانیسم ها از جمله اشرشیاکلی وجود دارد. با توجه به اینکه پنیرهای سنتی در شهرهای کوچک و روستاها هنوز به میزان زیادی مصرف شده امکان عفونت غذایی از طریق این باکتری زیاد می باشد. در ضمن این باکتری یکی از عوامل پاتوژن بوده که افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به بسیاری از آنتی بیوتیک ها را نشان داده است. هدف از این مطالعه شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی در بین اشرشیاکلی بوده که احتمال دارد پس از مصرف پنیرهای سنتی ایجاد اسهال و عفونت غذایی کرده، تا اطلاعات لازم برای درمان تجربی و سریع بیماران به پزشکان بدهد. مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 75 نمونه پنیر سنتی که به صورت تصادفی از مراکز فروش و دست فروشان شهر ایلام جمع آوری شده بوده و از ابتدای بهار تا تابستان سال 88 انجام گردید. ابتدا با روش استاندارد باکتری اشرشیاکلی از نمونه های آلوده جدا شده و سپس با استفاده از روش انتشار دیسک Kirby-Bauer و هاله عدم رشد بر روی محیط کشت مولر هینتون آگار تست آنتی بیوگرام با کمک 16 آنتی بیوتیک مختلف انجام شده و نتایج طبق استانداردهای کمیته ملی برای آزمایشگاه های بالینی (NCCLS) و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  نتایج و بحث: بر اساس نتایج این مطالعه از 75 نمونه ذکر شده 6/42 درصد (41 نمونه) آلوده به اشرشیاکلی بوده که تمامی آن ها به ونکومایسین، اریترومایسین و آمپی سیلین 100 درصد مقاوم بودند و در ضمن 87 درصد باکتری های جدا شده نسبت به سفالکسین مقاومت داشتند، ولی 100 درصد آن ها به سیپروفلوکسازین و سفتی زوکسیم حساس بودند. بنابر این نتایج تحقیق نشان داد که برای شروع درمان تجربی اسهال های ناشی از مصرف پنیر های سنتی آلوده به این باکتری بهترین آنتی بیوتیک سیپروفلوکسازین و یا سفتی زوکسیم می باشد.